احزاب یک شبه که احزاب نیستند

اولا ما در کشورمان چیزی بنام حزب نداریم .بلکه اینها جناح سیاسی هستند .در علم مدیریت که سیاست هم زیر مجموعه ای از آن است دو مبحث بنام تیم و گروه تعریف میشود .

تیم از نوع سینرژیک هستند یعنی افرادی همدل وهمفکر؛ و یک دل هستند .در صورتی که گروها تشکل افرادی با یک هدف مشترک هستند که نیازی به همفکربودن وهمدل بودن ندارند.
احزاب از جنس تیم هستند وجناح ها از جنس گروه ما در کشورمان تقریبا در سطح کلان حز ب به معنی واقعی نداریم و این احزاب خورد هم در قالب گروه گرد هم می آیند و نه تیم به این خاطر جناح ها نه در ایران بلکه در هیچ جای جهان موفق نیستند.

برای ایجاد احزاب واقعی ما نیاز به توسعه سیاسی در کشور داریم .ما چون توسعه سیاسی نداریم حتی در مدیریت و نظارت بر ساده ترین موضوعات که مدیریت شهری و شوراهای شهر هستند عاجز میباشیم
بحث مطالبه گری از شاخص های توسعه سیاسی میباشد

لذا میبینیم ما در مطالبه گری هم هدف و آرمان مشخصی نداریم که نتیجه آن میشود مطالبه گری مقطعی و با اهداف فردی یکی از آفتهای توسعه سیاسی قوم گرایی میباشد اگر توجه نمائید تا بیست سال پیش استان ما شرایط بسیار مطلوب تری در مبحث توسعه سیاسی داشت و قومگرایی رنگ و بویی بسیار کمرنگ تر از شرایط کنونی داشت که نشانه آن را میتوان از انتخاب نمایندگانی همچون هاشمی زاده بعنوان یک مدیر توانمند منطقه ای مشاهده کرد که با رای حداکثری اقوام مختلف راهی مجلس شد یا در شورای اول انتخاب افرادی همچون دکتر پیش بین دکتر روشنفکر ودکتر کسمتی شاهد بودیم.

اما طی سالهای اخیر ما از قومگرایی هم فراتر رفته وبه طایفه گرایی رسیده ایم واین نشان از پسرفت شدید سیاسی در جامعه دارد.

حال اگر نخبگان استان بخواهند به این استان خدمت کنند باید اهداف کوتاه مدت خود را کنار بگذارند وبه اهداف بلندمدت تر یعنی توسعه سیاسی و فرهنگی در جامعه بپردازند.