از نظر درامدی بیشترین پول وسرمایه بعداز تهران دراهواز است ،
بیشترین کارخانجات وشرکت های فولاد و نفت وگاز در محدوده شهری اهواز است ،
بیشترین مراجعات درمانی و توریستی اتباع عراقی در شهر اهواز است ،
اما علی رغم همه این پتانسیل ها از زمان تشکیل شورا بدلیل ساختار ضعیف مدیریتی کمترین توسعه در اهواز رخ داده است.
که نتیجه آن بیشترین مناطق محروم و ضعف خدماتی بوده است.
از نظر خدمات شهری اهواز ضعیفترین خدمات شهری و نظارت برساخت وسازها و ساماندهی مشاغل و مدیریت پسماند در بین کلانشهرهای کشور را دارد و تنها کلانشهری است که بازیافت زباله ندارد.
و نتیجه آن حجم عظیم زباله جمع کن های سطح شهر است.
در بخش حمل ونقل تنها کلانشهر کشور است که قطار شهری ندارد و ضعیفترین خطوط بی آر تی را دارد.
در بخش عمرانی ، اهواز در حد ضعیفترین شهرها دربین مراکز استان است بطوریکه شاید صد متر اسفالت سالم در ان نتوان پیدا کرد .
از نظر خدمات تفریحی ورفاهی وبهداشتی یکی از بدترین شهرها دربین مراکز استان هاست بطوریکه یک پارک و محل تفریحی استاندارد در ان وجود ندارد.
از نظر سلامت اداری ومالی شهرداری اهواز در دودهه گذشته رده آخر در سطح شهرداریهای کشور را دارد.
از نظر ساختار مدیریت ضعیفترین ساختار مدیریت و بالاترین رانت در انتصاب مدیران رانتی در کشود را دارد و مدیران باسابقه و با دانش به دلیل سلامت و عدم وابستگی در انزوا قرار دارند که البته دلیل اصلی عقب ماندگی اهواز نیز طی این سالها عدم استفاده از مدیران توانمند بوده است و تا ساختار مدیریتی شهر اصلاح نشود رشد وتوسعه ای در ان رخ نخواهد داد.
علیرضا قنبری
