به قلم امین مشفقی
امروزه تقریبا روشن شده است که توسعه یافتگی یک شهر،یا بخش ارتباط مستقیمی با نقش مسولین آن دارد.
سوال چرا و چگونه بعد از چهل سال از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی تاکنون بخش غیزانیه(امپراطور نفت وگاز)خوزستان و کشور از ابتدایی ترین امکانات بی بهره س؟!
تا زمانیکه ذهنم قد می کشد،بیشترمسولین محلی بخش غیزانیه با همون ترکیب و شخصیت ها چهل سال است، در امر نمایندگی مردم در حال خدمت هستند امابازده وخروجی حاصل از این مدیریت چیزی بجز افسردگی روحی و روانی از بی آبی،بیکاری در کنار طلای سیاه شکاف و فاصله بین قومیت های منطقه،نبود سخت افزارها و نرم افزارهای لازم برای سکنی گزینی مردم بخش غیزانیه نداشته است!
البته این یادداشت نقش مسولین دلسوز در امر خدمت به مردم محروم غیزانیه را نیز انکار نمی کند.
فریادهای چند روز اخیر مردم برای بی آبی و بحران ناشی از آن ناکارآمدی مسولین محلی را بر همگان مبرهن کرد
مضاف بر مدیریت سلیقه ی مسولین محلی و در کنار آن فقدان عزم سیاسی مسولین استانی برای توسعه تمتع جویی های حاصل از آن غیزانیه را به یک منطقه کلنگی تبدیل کرده است.
صدالبته نقش مخرب تعارض منافع شخصی و ترجیح دادن آن بر مصالح عمومی تعادل بین ثروت منطقه غیزانیه و زندگی مردم آن را از بین برده است،و نیاز جدی به ریشه یابی وچگونگی علل به دام افتادن بخشی از مسولین محلی به دام منافع شخصی را می طلبد. باوجود این همه تبعیض و بی تاثیری بخش قابل توجهی از مسولین محلی در رفع آن این روزها جوانان و فارغ التحصیلان بخش غیزانیه به عنوان حلقه گمشده پیشرفت باید با استفاده از ظرفیت علمی خویش با جبران عقب ماندگی های بخش غیزانیه شرایط را به کام مردم شیرین کنند،
درپایان امیدوارم جوانان با یکپارچگی و یکصدایی محرومیت این منطقه ثروتمند را به گوش مسولین استانی و کشوری مخابره کنند.
ارادتمند
امین مشفقی
