مقاومت در برابر بدیهیات غیزانیه تا کجا
روزها در اینجا به سرعت از هم سبقت می گیرند،شرایط اغلیمی این منطقه با همه جای عالم فرق می کند،شاید من اشتباه می کنم،اینجا دود ناشی از شعله های شرکت های نفتی و گازی و سایه انداختن بر منطقه هوا رو از هرجایی دیگری تاریک تر و غم انگیزتر می کند،و اما در کمال تعجب و جبر روزگار و یا حتی شاید بیعرضگی ما مردم روستاهای غیزانیه در کنار شرکتهای عظیم الجثه همچنان برای اینکه در فصل سوزناک سرما و در نبود شبکه گاز کانون خانواده خود را گرم نگه دارند،به هیزم چیدن مشغولند!فجایع غیزانیه بدینجا ختم نمی شود،گریزی میزنم به آب که بعد از کلی جنجال و شوآف تبلیغاتی برای افتتاحیه نوسانات آن همچنان در بخشی از روستاها پابرجاست و گرفتار چند کیلومتر لوله پلی اتلین است!
القصه بعد از کلی پیگیری و ۲۰ متر نامه نگاری برای بهسازی و آسفالت ۴۳کیلومتر راه دسترسی روستاها بلاخره سال۹۲ مجوز صادر شد،با بنر و قربانی کردن گوسفند به استقبال از مدیرکل و هئیت همراه شتافتیم ولی در نهایت تاسف فقط تبدیل به یک خاطره مشمئز کننده شد،چرا که الان نه خبری از اعتبار پروژه داریم و نه مدیر کل فعلی!
منابع طبیعی پازل بحران های مردم غیزانیه را بنحوی تکمیل کرد،این نهاد که می بایست مشوق های گوناگونی برای کشاورزان داشته باشد،اینک تهدید جدی برای ممر معیشت مردم شده،و با شکایت های بی رویه مردم را دچار انزوا و سردرگمی کرده و مانعی جدی برای معیشت مردم شده است.
ظاهرا ورود نفت به این منطقه به منزله بلای سیاهی بود که نه تنها توسعه ی در بر نداشت بلکه با افزایش بیکاری موجب نارضایتی خیل عظیمی از مردم را فراهم کرد.
انتظار می رود مسولین محترم خاصتآ نمایندگان انقلابی حوزه اهواز،کارون،باوی و حمیدیه با ورود جدی کلاف های سردرگم غیزانیه را حل نمایند.
والامر الیکم
امین مشفقی
غیزانیه
۹۹/۱۰/۲۲
